A que non podes dicir cocacola? (II)
Presentación
No 2011 estreaba A que non podes dicir cocacola?, unha peza arredor da capacidade de adaptación á violencia imperante.
No 2020 , establezo un diálogo co traballo anterior co propósito da creación desta nova peza que atende á evolución social, así como ao meu propio cambio, vital e teatral – non pode ir separado – e que dá como resultado A que non podes dicir cocacola? (II); outra vez unha confrontación coa violencia e a capacidade de evasión que desemboca –con maior ou menor consciencia –na indiferenza.
Neste caso a violencia toma a aparencia da desinfección, da hixiene, mais non falamos de lavar as mans por causa da COVID 19 senón desa asepsia mental e relacional, dese pensamento uniforme, dese paso pola vida coa corrección que de nós se espera… inda que esteamos a morrer.
Unha ollada – outra vez – desde o absurdo, e un desexo implícito de turrar na vida con forza e de berrar algo máis que consignas aprendidas.
Sinopse
A QUE NON PODES DICIR COCACOLA?(II)
é unha loita inútil e precisa
un desexo de escribir grandes parágrafos nas paredes acabadas de pintar
unha repetición de incertezas batendo nos puntos finais
un querer e un poder
un frasco de perfume que non recende
un atentado contra a asepsia.
Algo así é…
Algo así…
Ficha técnica/artística
- Directora, dramaturga e actriz: AveLina Pérez
- Música orixinal: Ramón Raíndo con la voz de Silvia Cerneira
- Iluminación: Daniel Casquero
- Asesoramento en iluminación: Teatro Ensalle
- Invita a xogar: Mara
- Gráfica: Nadina gráfica
- Video promocional: Jesús Tejada
- Colabora: Teatro Ensalle
Publicar unha valoración
Debes iniciar sesión para enviar valoracións.